方山子传

fāng shān zǐ chuán方山子传

fāng shān zǐ, guāng huáng jiān yǐn rén yě.方山子，光、黄间隐人也。shǎo shí mù zhū jiā guō jiě wéi rén, lǘ lǐ zhī xiá jiē zōng zhī.少时慕朱家、郭解为人，闾里之侠皆宗之。shāo zhuàng, zhé jié dú shū, yù yǐ cǐ chí chěng dāng shì, rán zhōng bù yù.稍壮，折节读书，欲以此驰骋当世，然终不遇。wǎn nǎi dùn yú guāng huáng jiān, yuē qí tíng.晚乃遁于光、黄间，曰岐亭。ān jū shū shí, bù yǔ shì xiàng wén.庵居蔬食，不与世相闻。qì chē mǎ, huǐ guān fú, tú bù wǎng lái shān zhōng, rén mò shí yě.弃车马，毁冠服，徒步往来山中，人莫识也。jiàn qí suǒ zhe mào, fāng sǒng ér gāo, yuē:" cǐ qǐ gǔ fāng shān guān zhī yí xiàng hū?" yīn wèi zhī fāng shān zǐ.见其所著帽，方耸而高，曰：“此岂古方山冠之遗象乎？”因谓之方山子。yú zhé jū yú huáng, guò qí tíng, shì jiàn yān.余谪居于黄，过岐亭，适见焉。yuē:" wū hū! cǐ wú gù rén chén zào jì cháng yě.曰：“呜呼！此吾故人陈慥季常也。hé wéi ér zài cǐ?" fāng shān zǐ yì jué rán, wèn yú suǒ yǐ zhì cǐ zhě.何为而在此？”方山子亦矍然，问余所以至此者。yú gào zhī gù.余告之故。fǔ ér bù dá, yǎng ér xiào, hū yú sù qí jiā.俯而不答，仰而笑，呼余宿其家。huán dǔ xiāo rán, ér qī zǐ nú bì jiē yǒu zì dé zhī yì.环堵萧然，而妻子奴婢皆有自得之意。yú jì sǒng rán yì zhī.余既耸然异之。dú niàn fāng shān zǐ shǎo shí, shǐ jiǔ hǎo jiàn, yòng cái rú fèn tǔ.独念方山子少时，使酒好剑，用财如粪土。qián shí jiǔ nián, yú zài qí shān, jiàn fāng shān zǐ cóng liǎng qí, xié èr shǐ, yóu xī shān.前十九年，余在岐山，见方山子从两骑，挟二矢，游西山。què qǐ yú qián, shǐ qí zhú ér shè zhī, bù huò.鹊起于前，使骑逐而射之，不获。fāng shān zǐ nù mǎ dú chū, yī fà dé zhī.方山子怒马独出，一发得之。yīn yǔ yú mǎ shàng lùn yòng bīng jí gǔ jīn chéng bài, zì wèi yī shì háo shì.因与余马上论用兵及古今成败，自谓一世豪士。jīn jǐ rì ěr, jīng hàn zhī sè yóu jiàn yú méi jiān, ér qǐ shān zhōng zhī rén zāi? rán fāng shān zǐ shì yǒu xūn fá, dāng de guān, shǐ cóng shì yú qí jiān, jīn yǐ xiǎn wén.今几日耳，精悍之色犹见于眉间，而岂山中之人哉？然方山子世有勋阀，当得官，使从事于其间，今已显闻。ér qí jiā zài luò yáng, yuán zhái zhuàng lì yǔ gōng hóu děng.而其家在洛阳，园宅壮丽与公侯等。hé běi yǒu tián, suì dé bó qiān pǐ, yì zú yǐ fù lè.河北有田，岁得帛千匹，亦足以富乐。jiē qì bù qǔ, dú lái qióng shān zhōng, cǐ qǐ wú de ér rán zāi? yú wén guāng huáng jiān duō yì rén, wǎng wǎng yáng kuáng gòu wū, bù kě dé ér jiàn.皆弃不取，独来穷山中，此岂无得而然哉？余闻光、黄间多异人，往往阳狂垢污，不可得而见。fāng shān zǐ tǎng jiàn zhī yú?方山子倘见之欤？