秋声赋

qiū shēng fù秋声赋

ōu yáng zǐ fāng yè dú shū, wén yǒu shēng zì xī nán lái zhě, sǒng rán ér tīng zhī, yuē:" yì zāi!" chū xī lì yǐ xiāo sà, hū bēn téng ér pēng pài, rú bō tāo yè jīng, fēng yǔ zhòu zhì.欧阳子方夜读书，闻有声自西南来者，悚然而听之，曰：“异哉！”初淅沥以萧飒，忽奔腾而砰湃，如波涛夜惊，风雨骤至。qí chù yú wù yě, cōng cōng zhēng zhēng, jīn tiě jiē míng yòu rú fù dí zhī bīng, xián méi jí zǒu, bù wén hào lìng, dàn wén rén mǎ zhī xíng shēng.其触于物也，鏦鏦铮铮，金铁皆鸣；又如赴敌之兵，衔枚疾走，不闻号令，但闻人马之行声。yǔ wèi tóng zǐ:" cǐ hé shēng yě? rǔ chū shì zhī.予谓童子：“此何声也？汝出视之。" tóng zǐ yuē:" xīng yuè jiǎo jié, míng hé zài tiān, sì wú rén shēng, shēng zài shù jiān.”童子曰：“星月皎洁，明河在天，四无人声，声在树间。" yú yuē:" yī xī bēi zāi! cǐ qiū shēng yě, hú wéi ér lái zāi? gài fū qiū zhī wèi zhuàng yě: qí sè cǎn dàn, yān fēi yún liǎn qí róng qīng míng, tiān gāo rì jīng qí qì lì liè, biān rén jī gǔ qí yì xiāo tiáo, shān chuān jì liáo.” 余曰：“噫嘻悲哉！此秋声也，胡为而来哉？盖夫秋之为状也：其色惨淡，烟霏云敛；其容清明，天高日晶；其气栗冽，砭人肌骨；其意萧条，山川寂寥。gù qí wèi shēng yě, qī qī qiē qiē, hū háo fèn fā.故其为声也，凄凄切切，呼号愤发。fēng cǎo lǜ rù ér zhēng mào, jiā mù cōng lóng ér kě yuè cǎo fú zhī ér sè biàn, mù zāo zhī ér yè tuō.丰草绿缛而争茂，佳木葱茏而可悦；草拂之而色变，木遭之而叶脱。qí suǒ yǐ cuī bài líng luò zhě, nǎi qí yī qì zhī yú liè.其所以摧败零落者，乃其一气之余烈。fū qiū, xíng guān yě, yú shí wéi yīn yòu bīng xiàng yě, yú xíng yòng jīn, shì wèi tiān dì zhī yì qì, cháng yǐ sù shā ér wèi xīn.夫秋，刑官也，于时为阴；又兵象也，于行用金，是谓天地之义气，常以肃杀而为心。tiān zhī yú wù, chūn shēng qiū shí, gù qí zài lè yě, shāng shēng zhǔ xī fāng zhī yīn, yí zé wèi qī yuè zhī lǜ.天之于物，春生秋实，故其在乐也，商声主西方之音，夷则为七月之律。shāng, shāng yě, wù jì lǎo ér bēi shāng yí, lù yě, wù guò shèng ér dāng shā.商，伤也，物既老而悲伤；夷，戮也，物过盛而当杀。" yú yuē yī zuò: yǔ yuē" jiē hū! cǎo mù wú qíng, yǒu shí piāo líng.” (余曰 一作：予曰)“嗟乎！草木无情，有时飘零。rén wéi dòng wù, wéi wù zhī líng bǎi yōu gǎn qí xīn, wàn shì láo qí xíng yǒu dòng yú zhōng, bì yáo qí jīng.人为动物，惟物之灵；百忧感其心，万事劳其形；有动于中，必摇其精。ér kuàng sī qí lì zhī suǒ bù jí, yōu qí zhì zhī suǒ bù néng yí qí wò rán dān zhě wèi gǎo mù, yī rán hēi zhě wèi xīng xīng.而况思其力之所不及，忧其智之所不能；宜其渥然丹者为槁木，黟然黑者为星星。nài hé yǐ fēi jīn shí zhī zhì, yù yǔ cǎo mù ér zhēng róng? niàn shuí wèi zhī qiāng zéi, yì hé hèn hū qiū shēng!" tóng zǐ mò duì, chuí tóu ér shuì.奈何以非金石之质，欲与草木而争荣？念谁为之戕贼，亦何恨乎秋声！” 童子莫对，垂头而睡。dàn wén sì bì chóng shēng jī jī, rú zhù yǔ zhī tàn xī.但闻四壁虫声唧唧，如助予之叹息。nbsp